Mekong Delta

Op maandag kreeg ik te horen dat het op woensdag hier Koningsdag zou zijn! Een publieke vakantiedag: dat is mooi meegenomen! Breekt lekker de week ook. Lena en ik besluiten een tocht op de Mekong Delta te boeken, daar is het de perfecte dag voor!

Om half 8 staan we bij het afgesproken punt in het centrum. We worden naar een busje geleid. De airco staat ontzettend hoog in het busje. Ik krijg er kippenvel van. De tour guide neemt het woord via de microfoon. Hij stelt zich voor als Fauzi. Wij zijn 'his big family'. Heerlijke vent, hij vertelt uitgebreid wat we die dag gaan doen. Hij eindigt zijn verhaal met een liedje. Hierna laat hij ons met rust. De bustocht duurt ongeveer 2 uur.

Als we uitstappen, slaat de warmte als een klap in ons gezicht. Het verschil met het busje is wel heel groot. Onze groep bestaat uit ongeveer 15 personen. We gaan aan boord van onze boot. Een beetje gammel is het wel, maar het zal vast goed gaan! We stoppen bij het eerste eiland. We worden naar tafeltjes gedirigeerd waar we een soort citroenthee met verse honing krijgen. Ik ben niet zo'n hele grote fan van honing, maar het is wel lekker! We krijgen uitleg over de verschillende werkingen van bijenwas. Dan komt er een vrouwtje aanlopen met een honingraat vol met bijen. Wie er even zijn vinger in wil steken? Nu ben ik zeker fan van verse producten, maar dit hoeft ook weer niet. Zal wel weer mis gaan bij mij, ik sla over. 

Dan gaan we naar de tuin voor wat 'snacks', zoals Fauzi zegt. Ik versta hem niet goed, want het blijken 'snakes' te zijn.  Er staat een vrouw met een enorme boa constrictor om haar nek. We mogen hem ook 'even vasthouden'. Alsof het een kuikentje is, joe! Ik wil het eigenlijk wel, maar ik durf het echt niet hoor. Ik sta toe te kijken hoe een jongen met de slang om zijn nek grapjes staat te maken dat het net een hele zware fancy sjaal is. Ik twijfel nog steeds. Dan kijkt hij (de jongen, niet de slang) mij aan en zegt 'je wil het wel!' In het Nederlands. Wat een gekkigheid weer, je komt die Nederlander ook overal tegen. Ik besluit toch om niet te gaan kroelen met de slang. Ander keertje misschien.

We lopen naar een klein haventje op het eiland. Hier gaan we per 4 aan boord van een soort uit de hand gelopen kano's. We krijgen traditioneel Vietnamese hoeden op tegen de zon. Een leuk tochtje over het eiland! Hierna gaan we weer aan boord van de grote boot en varen naar het tweede eiland. Hier maken ze snoepjes van verse kokosnoot. Het is leuk om te zien! Eerst wordt de kokosnoot gebroken en het water komt eruit. Vervolgens wordt het vruchtvlees eruit geschraapt en samen geperst tot de kokosmelk eruit komt. Deze melk wordt verwarmd met suiker en honing tot er een karamelachtig snoepje ontstaat. Hier kan nog een extra ingrediënt aan toegevoegd worden, zoals pinda, koffie, chocolade of pandanblad. Als het goedje half hard is, worden er snoepjes van gesneden. Als ze droog zijn worden ze verpakt. We krijgen natuurlijk wat te proeven! Ik zie nu al op tegen mijn tandartsbezoek in Nederland. Alles is zo verschrikkelijk zoet hier! De snoepjes zijn kleverig, maar best lekker!

We lopen door naar een stand die door kan gaan voor het toverdrankenlokaal in Harry Potter. Allemaal gekke potjes en twee grote potten met iets erin. In de ene pot zit gedroogde banaan met vloeistof, en in de andere? Het ziet er heel luguber uit: er zitten slangen in met vloeistof. Het blijkt 'bananenwijn' en 'slangenwijn'. Klinkt catchy toch? Echt iets om op je volgende huisfeestje te serveren in plaats van een biertje. Toch ga ik het proeven! Ik proef geen vleugje banaan in de bananenwijn: het smaakt naar de schnapps die we in Oostenrijk op wintersport drinken. Lena vindt precies hetzelfde. Nu weet ik niet hoe slang smaakt, maar de slangenwijn heeft ook niet echt een aparte smaak. Je proeft vooral de alcohol..

Tijd voor lunch! We varen naar het derde eiland. We gaan per 6 aan tafel. Hier zie ik de Nederlandse jongen weer. Ik vraag waar hij vandaan komt. Je gelooft het niet hoor: Den Bosch! Wat een toeval! We praten in het Engels over de stad en proberen onze tafelgenoten uit te leggen wat carnaval is. De lunch is heerlijk: verse vis, springrolls, rijst (natuurlijk) en de lekkerste kip ooit! Die kunnen ze hier zo heerlijk klaarmaken. Heel sappig en mals, hmmmm. Na de lunch kunnen we nog wat relaxen op het eiland. We pakken een fiets en rijden een rondje, maar er is verder niet zoveel aan. Er is nog wel een krokodillenboerderij? Spannend, daar gaan we kijken. Boerderij blijkt een groot woord. Een klein bassin met daarin een stuk of 7 krokodillen. Ik vind het maar zielig. Die beesten hebben amper de ruimte om te zwemmen of te liggen. De boerderij bezit ook een bassin met kikkers die net zo weinig ruimte hebben als de krokodillen. We kijken nog naar een kooi met een slang en dan is het wel weer mooi geweest. De beesten zijn er gewoon voor het toerisme. Ik ben niet echt van plan een nobele reddingsactie te bedenken voor de krokodillen, maar ik vind het toch sneu! 

We relaxen nog even in de hangmatten en dan varen we terug! Fauzi trakteert ons nog op een hartverscheurend afscheidsliedje. Het is ook allemaal erg emotioneel. We gaan terug naar de bus. De terugtocht verloopt lekker vlot. Toch kan een Amerikaanse man het niet laten om eens even lekker te zeuren. Hij schreeuwt door de bus dat hij de route volgt op zijn Google Maps en dat de chauffeur al een uur rondjes rijdt. Naar mijn idee volgen we precies dezelfde route als op de heenweg en zijn we ook ongeveer even lang bezig. Hij probeert mensen op zijn hand te krijgen door wild met zijn telefoon te zwaaien en de route te laten zien. Ik vraag me af of hij verder wel een beetje van zijn vakantie kan genieten. Als je je hier al zo druk overmaakt. Ik ga er maar niet op in. Ik heb geen zin om energie te verspillen aan zo'n vent. 

Dan zit het erop! We bedanken Fauzi en stappen uit. Lena en ik hebben een meisje uit Colombia ontmoet tijdens de tocht. We eten met zijn 3en nog wat op de Streetfood Markt. Hierna ga ik zelf nog even op zoek naar een korte broek en een klein tasje. Die ik mee had genomen zijn allebei kapot gegaan. Het tasje vind ik snel. Een beetje afdingen en hop, die kan mee. Een korte broek is lastiger te vinden. Ik baan me een weg door de neppe Rolexen, Nikes en ander prul dat ik volgens de verkopers toch wel echt nodig heb. Morgen maar weer verder zoeken dan! Ik ga lekker naar huis. Ik ben toch wel erg moe.. 

Morgen komt er een vriend uit Den Bosch naar Ho Chi Minh. Die is in Zuid-Oost Azië aan het rondtrekken. We spreken af om morgen wat te drinken en te kijken of er een Koningsdag feest te vinden is! Nu eerst slapen..