4 boeken en een tsunami later

21 mei 2018

Donderdagnacht kan ik niet slapen. Die stomme jetlag! 
Gevolg is dat ik pas rond 02:00 in slaap val en dwars door mijn wekkers heen slaap. 
Om 07:10 word ik wakker van gebonk op mijn deur. De housekeeping maakt me wakker omdat de chauffeur er is. Oeps. 
De dag verloopt heel langzaam. Zo rot als je moe bent. 's Avonds ga ik nog wel gezellig uiteten met collega's. We gaan naar een Japans restaurant. Midden in de tafels zijn gaten gemaakt voor hete kolen en een rooster. Een soort barbecueën! 
Dat is echt helemaal niet heet als het al 37 graden is en er zich dan ook nog een soort vulkaan met hete kolen binnen een halve meter bevindt. Gelukkig stond er wel een airco naast de tafel. 

Rond 22:00 brengt een collega mij thuis. Ik ben moe! Ik lees nog even een boek uit en ga slapen. Op zaterdag word ik om 09:00 wakker. Dat is me vroeg. Ik draai me op en slaap nog even verder. Als ik weer wakker word, is het 11:30. Pfoe, ik had het nodig! Op mijn gemak kleed ik mij aan en ga naar buiten. Ik ga lekker ontbijten bij een café om de hoek. Een bagel met avocado en kip, hmmm. En lekker wat limoenlimonade waarbij ik vergeet te vragen of ze er geen suiker in wil doen. Hmmm alsof je een fles pure siroop naar binnen klokt. Gelukkig krijg ik er een glaasje water bij, dat steeds wordt hervuld. Ik gooi het stiekem steeds mij de limonade om het te verdunnen, hihi. 

Daarna ga ik lekker op een bankje op straat zitten om te lezen. Helaas begint het rond 16:00 te regenen. Ik ga maar naar binnen. Dan maak ik mij klaar voor vanavond: het plan is om met Lena wat te gaan eten en dan naar een 'Meet Up' te gaan om wat biertjes te drinken. Van tevoren wil ik nog even naar de telefoonwinkel. Het snoer van mijn oplader doet het niet meer, dus moet even een nieuwe halen. Als ik naar buiten stap, druppelt het lichtjes. De bewaker geeft me een paraplu en ik trek toch mijn poncho maar aan.
Ik stap op de scootertaxi. We zijn nog geen minuut op weg of het gedonder begint: het begint steeds harder te regenen. 
Snel vlucht ik de telefoonwinkel in. Als ik klaar ben, is het alsof de hele oceaan naar beneden stort. Keer drie. Het is niet normaal. Ik ga snel naar de supermarkt aan de overkant waar je ook wat kan drinken. Iedereen zit daar dik te chillen, terwijl ik in mijn poncho met paarse stippen verbijsterd naar buiten staar. 

Lena en ik besluiten om 'even te wachten' tot de regen voorbij is. Het is echter al kwart voor 7. We hopen dat het snel voorbij is. Ik zie het water stijgen op straat en mensen voorbij komen die helemaal doorweekt zijn. We wachten en wachten. Een halfuur later is het niet minder, alleen maar erger. Het blijft storten en keihard onweren. Onweer vind ik wel leuk. Als ik binnen ben. Onder een deken. Met chips. Niet als ik in een knusse supermarkt zit waar je verblind wordt door het TL-licht. Lena en ik besluiten thuis eten te bestellen en dan te kijken of we nog kunnen afspreken. Ik moet alleen nog naar huis. Het is misschien 10 minuutjes lopen, maar dat is heel lang als de stoep niet eens meer goed te zien is door het waterpeil. Om half 8 ben ik het zat. Wat als het nog 2 uur blijft regenen? Ik stop mijn mobiel goed in de plastic tas en houd die onder mijn poncho. Ik steek de paraplu naar buiten en stap de regen in. Op een gegeven moment blokkeert een rij scooters de stoep. Ik moet over de straat (de rivier) om verder te kunnen. Dit is gelukkig heel schoon. Het water heeft een troebel bruine kleur, ik heb gehoord dat de riolering niet top is en dan heb je natuurlijk nog de ratten. Bij de volgende supermarkt stop ik. Ik moet oversteken maar het water kolkt over de straat. Ik ben bang dat ik met mijn lompe gedrag ergens een wondje op mijn voet of kuiten heb en heb vrij weinig zin in een infectie door het 'toch niet zo schone' water. Ik blijf wachten. Drie kwartier. Dan bestel ik maar een taxi. Voor 2 minuutjes ja. Maar ik kom wel veilig thuis! 

Het blijft nog 2 uur doorregenen. Lena en ik besluiten de afspraak maar te cancellen. Jammer! Op zondag doe ik niet zoveel. Het regent weer lang en hard. Ik heb gedurende het weekend veel gelezen. Ik lees de boeken van Tess Gerritsen. Die zijn me spannend! Leest ook lekker weg, ongeveer 250 pagina's per boek. 

's Avonds kook ik lekkere rijst in kokosmelk met wortel, knoflook en garnalen. Lekker! Dan is het weekend alweer voorbij. 

Foto’s

5 Reacties

  1. Oma Zeist:
    21 mei 2018
    Ik kan me voorstellen dat je bij zulk slecht weer dan toch maar die taxi neemt. Enfin de laatste lootjes komen er aan, nog een paar weken en je bent weer thuis en kan je weer een ,,gewoon" Nederlands leven leiden. Ik hoop dat er nog een paar ,,leuke" verhalen volgen. Lieve groet van oma Zeist
  2. Boorste:
    21 mei 2018
    Ik kan me voorstellen dat je graag naar huis wil.
    Je hebt ook veel gezien en avonturen beleefd.
    Als je straks thuis ben ga je het ook nog missen.😜
    Groetjes Henriette.
  3. Mama:
    21 mei 2018
    Ik snap wat je bedoelt met 'kolkende watermassa'. Wat zul je de regenbuien hier weer gezapig vinden...
    Die poncho staat je wel erg goed!
  4. Dick en Gre:
    22 mei 2018
    Hai Nienke, wat een regen he, je was dus nat van binnen en van buiten😉. Maar gisteren en vandaag was er wateroverlast en modderstroom in Limburg!! Verschrikkelijk de mensen hadden het nog niet opgeruimd of de tweede dag begon het weer. Hier prima zomers weer en dat in zo'n klein landje! Lieve groetjes.
  5. Hermien:
    24 mei 2018
    Hey Nienke. We horen weinig van jou nu Ivo in Duitsland is. Dat is wel jammer. Maar gelukkig is jou blog er nog. Nog veel plezier en succes met de regen. 🌧